نبودنت
نبـودنـتچـه بلـایهراسنـاکی اسـتتـو گویـیزمـانبا همانزنـدان بی میـلهبه اسـارتابـدیمی بـرد مـرا
شعر کوتاه
گمشده
بـه انتهـاکـهمی رسـد روزشـببا تمـامِ خیالشهجـوم آوَردچه کنـدآن کـس کـهدر لابـه لایخاطـراتـشگمشـده ای دارد؟
انتظـار
چه کسـیدانـدحالِچشـم خستگـانِشـب زنـده دار راجز آن کهشـب رادر انتظـارآمدنِ گمگشتـه ایسحـر کنـد
قــرارِ عاشقانــه
چــهقــرارِعاشقانــه یزیبایی اسـتآن شـب هـاکه با تــودر کوچه هـایبی انتهای خیالـمپای کوبـانقـدممی زنـم
