شعر غمگین

چو دلتنگی مرا می خواند قدم در راهش می‌گذارم میانِ سینه اندر غمِ دل نشانی از تو دارد

من گاهی با سنگ درد دل می کنم با پرندها دلتنگ می شوم گاهی به آسمان تکیه می کنم و گاهی به زلال رودخانه می گریم با شب از رازها می گویم گاهی ماه را بغل می کنم و با خورشید از اندوه ها گله من اما همیشه از انسان هراس دارم آنجا که دل … ادامه

چـه زیبـا و غمگیـن اسـت پاییـزِ بارانـی به ماننـد چشمـان تـو در لحظـه خداحافظـی

در حوالی شبمیان خواب و بیداریپرسه می زنمگاه به خواب می رومشاید به خوابم آییگاه بیدار می شومترسم بیاییو هنوز خواب باشم