شعر خواب

من همانم گریزان از روز در تمنایِ شب دیده ام شاید در خوابی روشن شود به دیدارت

من همانم که هر دم دلتنگ توام به نگاهی صدایی آغوشی نه! گاه گاهی به خوابی یادم کن

سلام بـر آن روزی کـه بـا گـریـه هایـمـان خواهیـم خندیـد در رویایـی کـه مـن و تـو هـم آغـوشیـم و بیـداری بـه خـواب ابـدی رفتـه اسـت

و خـواب تمـام زخـم هایـم را مـرهـم اسـت اگـر مـرا نیمـه شبـی بـه حوالـی تـو برسـانـد پـس از آن بیـداری چـه هولنـاک و بیهـوده خواهـد بـود

خـوابدیـدمآمـده ایکـهبمـانـینفـریـن بـر آنثانیـه ایکـهبیـدار شـدم

به دنبـال تـوهـر روزدیـده امدر پـی آغازِ شـباسـتخـدا نکنـدبعدِ مـنانسانـیهمه امیـدشدیـدنِ یارشبه خوابـش شود