شعر خیال

آخرین چتری را کهبرایت گشودمنبسته ام هنوزتو نیستی اماترسم که مباداباران بیاید و خیس شودخیالت در کنارم

از همه دنياخیال تو باشدو یک شهر خالیبی توبه چه کار آیداین همهازدحام؟

شب می آیدبه خیالشبربایدخیال تو از سرمنغافل از این که“خواب”وعده گاهِجاودانه ماست

روزی اگر به دیدنم آمدی به دور دست ها بیا آنجا که از همه بریدم و از خیال تو برای خود پناهگاهی ابدی ساختم