زوالِ خاطـره
در آغـازِ دشـتِ مبهـم میـانِ شـبِ تردیـد انتهـایِ زوالِ خاطـره خواهـی آمـد و دیگـر سپيـده دم از مـا روی بـرتـافتـه اسـت
در آغـازِ دشـتِ مبهـم میـانِ شـبِ تردیـد انتهـایِ زوالِ خاطـره خواهـی آمـد و دیگـر سپيـده دم از مـا روی بـرتـافتـه اسـت
و خـواب تمـام زخـم هایـم را مـرهـم اسـت اگـر مـرا نیمـه شبـی بـه حوالـی تـو برسـانـد پـس از آن بیـداری چـه هولنـاک و بیهـوده خواهـد بـود
خیالـم دائـم آغشتـه بـه دلِ تنـگ و مـرگِ وصـال و امیـدِ بـر بـاد دانستـی کـه بعـد از تـو کوچـه هـایِ شهـر بـه بن بسـت رسیـد!؟
بــه ســانِ ماهــیِ غلتــان میــانِ خشکــی و آب در فـراقــت مــن چــه بــی انــدازه میمیــرم هــر روز