شعر

همـه دردموبـی تـودرمـان نـدارمایدرمـانـگـرِ همـه طبیبـان

نبـودنـتچـه بلـایهراسنـاکی اسـتتـو گویـیزمـانبا همانزنـدان بی میـلهبه اسـارتابـدیمی بـرد مـرا

تمام عمـریک فصـلآن هـمبهــار بــودمـننمی دانستـممفهومِ تغییـر فصـل راتا تو رفتیدیـدم از پـسِ آنخـزان را

در تن ما خسته دلانچشم امید نیستبیا سوی جنون رویمشهر عاقلانیکسره برباد است

در نهایتتمام جاده هابه بن بستمی رسدمگرآن جاده ایکه مرابه توبرساند