هـراس

مـن از رفتـن هـای
ناگهـانی هـراس دارم
بـرو
ولـی
نامـه ای پشـت در بگـذار
عطـرت را
از لابه لای
تمـام سطرهایـش
خواهـم گرفـت
و تـا ابـد
با اشـک
بر نقـش دستـانـت
بوسـه خواهـم زد