نظام تک‌حزبی

▫️ نظام تک‌حزبی یا نظام حزبی فراگیر به نوعی از نظام حزبی گفته می‌شود که در آن یک حزب سیاسی حکومت و دولت را تشکیل می‌دهد در این نظام، سایر احزاب یا غیرقانونی هستند یا اجازه حضور در قدرت را ندارند اتحاد جماهیر شوروی از مشهورترین نظام های تک حزبی تاریخ بود.
▫️ گاهی اوقات این اصطلاح برای شرح نظام حزبی غالب نیز استفاده می‌شود که در آن بر خلاف نظام تک‌حزبی، احزاب غیر حاکم اجازه حضور در انتخابات چندحزبی دموکراتیک را دارند، اما خط مشی‌ها و توازن قدرت به نفع حزب حاکم است. در حال حاضر چین ، ویتنام ، کوبا و کره شمالی از جمله کشورهایی هستند که نظام تک‌ حزبی دارند.

▪️▪️ نمونه چین
در برخی از نظام های تک حزبی ، فقط احزاب مخالف غیرقانونی اعلام می شود ، در حالی که احزاب متحد به عنوان بخشی از یک ائتلاف دائمی پذیرفته می شود. با این حال ، این احزاب تا حد زیادی یا کاملاً تابع حزب حاکم هستند و باید انحصار قدرت حزب حاکم را به عنوان شرط وجود خود بپذیرند. نمونه این مورد را می توان در جمهوری خلق چین مشاهد کرد. چین کشوری چندحزبی تحت رهبری حزب کمونیست چین در یک جبهه متحد مشابه جبهه‌های مردمی کشورهای اروپای شرقی دوره-کمونیستی نظیر جبهه ملی آلمان دموکراتیک است.

▪️▪️استدلال ها
▫️ در بیشتر مواقع ، طرفداران نظام تک حزبی چنین استدلال می کنند که وجود احزاب متعدد با وحدت ملی مغایرت دارد. برخی دیگر استدلال می کنند که تنها یک حزب پیشتاز برای مردم وجود دارد و بنابراین نمی توان به طور قانونی حق حاکمیت مردم را با احزاب مختلف زیر سوال برد.

▪️▪️ اکثریت کشورهایی که بصورت نظام تک حزبی اداره می شوند حداقل یکی از ویژگی های ذیل را دارند:

  1. دارای ایدئولوژی مارکسیسم – لنینیسم هستند.
  2. نوعی ایدئولوژی ناسیونالیستی یا فاشیستی دارند.
  3. به دنبال استقلال از استعمار به قدرت رسیدند .

دیدگاهتان را بنویسید

کانال علوم‌ سیاسی و تاریخ

اگه علاقمند به مطالب سیاسی و تاریخی هستی در کانال تلگرام ما عضو شو!

عضویت در کانال
بستن