مکتب آتن، (School of Athens)، یکی از معروفترین آثار نقاش رنسانس ایتالیایی، رافائل (۱۴۸۳-۱۵۲۰ م) است که در خلال سالهای ۱۵۰۹ و ۱۵۱۱ میلادی به عنوان بخشی از نقشهای دیواری کاخ پاپ در واتیکان خلق شده‌است.
این اثر به عنوان شاهکار رافائل و تجسمی تمام عیار از روح کلاسیک دوران اوج رنسانس (High Renaissance) شناخته می‌شود، زمانی که پاپ جولیوس دوم به تشویق هنرمندان بزرگی چون رافائل، لئوناردو داوینچی، دل سارتو و میکل آنژ پرداخت و شهر رم، عملاً جایگزین شهر فلورانس در تمرکز آثار هنری اروپا در طول سالهای رنسانس شد.
در این اثر، چهره‌های مختلفی از مشهورترین فلاسفه یونان باستان، دانشمندان و دیگر شخصیتهای شناخته شده به تصویر کشیده شده‌اند.
به دلیل این که خود رافائل به طور صریح به نام شخصیتهای موجود در اثر اشاره نکرده‌است و یا منبع مشخصی درباره این اثر و نامگذاری شخصیتهای آن وجود ندارد، تشخیص آنها همواره با شبهاتی همراه بوده‌است، با این حال توافقی کلی در نامگذاری این عده وجود دارد.
به عبارت دیگر، از سقراط، افلاطون و ارسطو تا فیثاغورث، اپیکورس، زنون رواقی، بطلمیوس، اقلیدس، زرتشت و ابن رشد، همگی در این عکس یادگاری باستانی دیده می‌شوند.
این نقاشی در کاخ واتیکان ٬ محل اقامت پاپ قرار دارد. شیوه نقاشی فرسک (Fresco) نامیده می شود که بدلیل شیوه خاص اجرای آن به بخشی از دیوار تبدیل شده و برای مدتها باقی می ماند.
در مرکز نقاشی افلاطون (سمت چپ) و ارسطو (سمت راست) قرار دارند. افلاطون با دست به بالا اشاره کرده است که کنایه ای است از تمایل او به امور فراتر از واقع و ایدئالها است.
در مقابل ارسطو با انگشت به پایین اشاره کرده است که نشان دهنده واقعگرایی او در فلسفه است. رافائل می خواهد نشان دهد که افلاطون بیش از همه به دنیای خیالی توجه داشته است و ارسطو به واقعیت و آنچه در اطراف او می گذرد. در دست افلاطون رساله تیمائوس قرار دارد.ارسطو کتاب اخلاق نیکوماخوس را به دست گرفته است.
سمت چپ افلاطون سقراط با چند تن از دوستان خود در حال انجام مباحثاتی است که در تاریخ فلسفه به گفتگوهای سقراطی مشهور است. نکته جالب توجه اینجاست که در سمت چپ یکی از شاگردان سقراط اسکندر مقدونی است.
