نظام انتخاباتی اکثریتی نظامی است که برای برنده شدن باید اکثریت آرا را کسب کرد. نظام‌های انتخاباتی اکثریتی خود به دو دستهٔ اکثریت نسبی و اکثریت مطلق تقسیم می‌شوند. نظام‌های انتخاباتی اکثریتی در برابر نمایندگی تناسبی قرار دارند. در روش تناسبی تسهیم کرسی‌ها متناسب با آراست ولی در روش‌های اکثریتی چنین نیست.
انواع نظام انتخاباتی اکثریتی
نظام انتخاباتی دومرحله‌ای
نوعی نظام انتخاباتی برای گزینش یک فرد از میان چند نامزد است. اگر هیچ‌کدام از نامزدها در دور اول انتخابات نتوانند حائز مقدار مشخصی از آرا (که معمولاً اکثریتی بین ۴۰٪ تا ۴۵٪ با اختلاف ۵٪ تا ۱۵٪ است) شوند، آن دسته از نامزدهایی که آرای کمتری نسبت به حد مشخصی از آرا را به دست آورده‌اند یا همه‌ی نامزدها به جز دو نامزدی که بیشترین رأی را آورده‌اند حذف شده و افراد باقی‌مانده به دور بعدی رقابت می‌روند.
نخست‌گزینی
نوعی روش رأی‌گیری است که نامزد حائز آرای بیشتر، حتی اگر اکثریت مطلق آرا را کسب نکرده باشد، برندهٔ انتخابات خواهد شد.این روش در نزدیک به یک چهارم جهان متداول است.
رأی‌گیری تأییدی
رأی‌دهندگان می‌توانند به هر تعداد دلخواه از نامزدان رأی موافق بدهند. در نهایت هر نامزد که رأی‌های موافق بیشتری کسب کرد، پیروز انتخابات است.
رأی بدیل
رأی‌دهنده نامزدان را بر مبنای صلاحیت در برگهٔ رأی رتبه‌بندی می‌کند. نامزدی که اکثریت مطلق رتبه‌های اول برگه‌های رأی را کسب کند، برنده خواهد بود. اگر نامزدی با این شرایط موجود نبود، نامزدی که کمترین رتبه‌های اول را دریافت کرده حذف می‌شود و رأی‌های انتخاب‌کنندگانش بر حسب ترجیحات برگه‌های رأی بین نامزدان باقی‌مانده توزیع می‌شود. این مراحل آنقدر تکرار می‌شود تا بالاخره یکی از نامزدان حائز اکثریت مطلق آرا شود. در این روش وضعیت شمارش آرا به‌گونه‌ای است که گویی دورهای حذفی متعدد برگزار می‌شود ولی همگی فقط با یک نوبت رأی‌دهی. از این رو نام دیگر این نظام انتخاباتی دور حذفی سریع است.
رأی‌گیری امتیازی
در آن رأی‌دهندگان به هر نامزد امتیاز می‌دهند. امتیازها جمع شده یا میانگینشان گرفته می‌شود و هر نامزدی که بالاترین امتیاز را کسب کرد برنده خواهد شد.
