آپولیتیسم/ سیاست‌گریزی(Apolitism)

این واژه از ریشه « پولوتیک» به معنای سیاست و پیشوند «آ» با مفهوم نفی ترکیب شده است و به معنای بی اعتنایی به سیاست و مسائل اجتماعی و میهنی، و خودداری از مشارکت در جریانات سیاسی و جلوگیری از اتخاذ مشی سیاسی شفاف است.

در عصر حاضر، بسیاری، مسئله بیطرفی و عدم ورود در امور سیاسی را ناشی از عدم آموزش و آگاهی سیاسی می‌دانند و این مفهوم را بالذات اصیل نمی‌دانند.

گفته می شود، بیطرفی در سیاست، در واقع برخلاف میهن دوستی و ایدئولوژی مذهبی است. زیرا، لازمه این دو، هدف و جهت داشتن در مسائل جامعه است که از دخالت فعال در عرصه سیاست جدا نیست.

در برخی از مفاهیم آپولیتیسم به معنای سرخوردگی برخی اقشار از سیاست دول و احزاب و وعده های توخالی آن ها بکار برده می شود.

چپ ها نیز معتقدند، عدم شرکت در امور سیاسی و عدم توجه به حیات اجتماعی وسیاسی ناشی از آن است که زمامداران کشورهای سرمایه داری سعی می کنند با همه وسائل توده ها را در عقب ماندگی ایدئولوژیک نگاهدارند و توجه آن ها را از مسائل میهن و اجتماع خود به مطالب به کلی فرعی و زندگی روزمره و مسائل شخصی منحرف سازند.

تاریخچه
در دوران باستان ، اپیکوریان جدا شدن از زندگی دولت شهر را به عنوان یك موضع در نظریه پردازی خود ارائه می کردند، آنها به دنبال لذت در غیاب رنج بودند و فیلسوف را کسی می دانستند که بداند چگونه می تواند خود را در معرض مشکلات غیر ضرور قرار ندهد .
اپیکور بنیانگذار این مکتب از مشارکت در سیاست کناره جست؛ زیرا از نظر وی این کار منجر به آشفتگی و جستجوی موقعیت‌ها می‌شد به جای آن، او خواهان توجه افراد به درونیات خودشان بود.

با اینکه مکتب اپیکوری دوری از سیاست و به طور کلی کنارجویی از مسایل عالم را می آموخت اما وجوهی از اندیشه اپیکوری در حوزه اندیشه سیاسی جایگاه تاریخی در خور توجهی دارد. از جمله این وجوه آموزه ی اصالت فایده و اصالت قرارداد است که در دوره مهمی از تکامل اندیشه سیاسی تأثیر بسیاری اعمال کرده است.

دیدگاهتان را بنویسید

کانال علوم‌ سیاسی و تاریخ

اگه علاقمند به مطالب سیاسی و تاریخی هستی در کانال تلگرام ما عضو شو!

عضویت در کانال
بستن