شعر کابوس

کابوس

بیـا دستـی
بـر شـانـه ام
بـزن
پریشـان کـن
این کـابـوس را
بگـو
خـواب بـود
همـه
تـرک جـان و جهـان
نخـواهم گفـت
بـی تـو

دیدگاهتان را بنویسید