قاب عکس

میان قاب عکس

تو را

تا ابد دیدن

چه جانکاه است

تو آن‌سوی خاطره‌ای

و من این سوی دلتنگی

خنده‌های رنگ باخته

در انعکاس غبار

دست های خشکیده

پشت مرز شیشه ای

با سکوت جاودانه ات

با من درمانده بگو

این رنج بی‌انتها

عذابِ کدامین گناه است؟