valizadehh

به گمانم خدا وقتی عاشق بود، پاییز را آفرید…   و میان رنگ رنگ برگ‌هایش نامِ زیبای تو را برای من نوشت.   .

نه سال‌ها، نه ماه‌ها، و نه روزها…   فقط به اندازه‌ی یک آغوش بیشتر می‌ماندی…   ای کاش.   .

آنجا که امیدِ وصالت رخت بست،   خیالم وعده‌گاهی جاودانه شد.   میان این دو انتظارِ واهی چه بی‌پایان و جانکاه است.   .

دیر آمدی، اما زود نرو.   کمی بیشتر بمان؛ ساعتی برای گریستن، ساعتی برای گفتن از دلتنگی…   خوابی که تو را با خود آورد، کاش بیداری نداشته باشد، و زمان در آن لحظه برای همیشه ایستاده بماند.   .

آه از آن شبی که در خانه‌ات بودم و تو نبودی…   آه از آن نیمه‌شب که سیل اشک بود و پناه شانه‌هایت نبود.   . .