پروفسور سوزان هانستون/ دکتری تخصصی زبان انگلیسی در مقاله‌ای به تحلیل زبان و سبک ارتباطی دونالد ترامپ پرداخته و توضیح می‌دهد که چگونه او توانسته است از طریق زبان، خود را به عنوان یک رهبر پوپولیست معرفی کند. این مقاله نه تنها به سبک زبانی ترامپ بلکه به نقش زبان در سیاست‌های پوپولیستی نیز می‌پردازد.
۱. زبان به‌عنوان ابزار پوپولیسم
هانستون توضیح می‌دهد که ترامپ با استفاده از زبانی ساده و محاوره‌ای، خود را به عنوان نماینده مردم عادی معرفی می‌کند و از نخبگان فاصله می‌گیرد. این زبان او را از سیاستمداران سنتی که اغلب از اصطلاحات پیچیده و رسمی استفاده می‌کنند، متمایز می‌کند.
۲. ویژگی‌های سبک زبانی ترامپ
هانستون چندین ویژگی اصلی در زبان ترامپ شناسایی کرده است:
الف) سادگی زبانی
ترامپ از جملات کوتاه و ساختارهای ساده استفاده می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود پیام‌های او به راحتی درک شوند. به عنوان مثال، او به جای استفاده از واژگان پیچیده، از کلماتی مانند «عالی»، «فوق‌العاده» و «وحشتناک» استفاده می‌کند.
ب) تکرار و تأکید
ترامپ اغلب کلمات و عبارات کلیدی را تکرار می‌کند. این تکرار نه تنها پیام او را به یادماندنی‌تر می‌کند، بلکه تأثیر روانی بر مخاطبان دارد. برای مثال، او عباراتی مانند «Make America Great Again» را بارها و بارها در سخنرانی‌های خود به کار می‌برد.
ج) زبان احساسی
او به جای ارائه اطلاعات پیچیده، بر برانگیختن احساسات تمرکز دارد. ترامپ از کلماتی استفاده می‌کند که احساساتی مانند خشم، ترس یا غرور را تحریک می‌کنند. این زبان احساسی باعث می‌شود که مخاطبان به صورت عاطفی به پیام‌های او واکنش نشان دهند.
د) تقابل‌سازی
ترامپ اغلب از زبان تقابلی استفاده می‌کند. او به وضوح میان «ما» (مردم عادی) و «آنها» (نخبگان یا دشمنان) تمایز قائل می‌شود. این تقابل به او کمک می‌کند تا حمایت مردمی بیشتری جلب کند.
۳. ارتباط با مخاطبان
هانستون تأکید می‌کند که زبان ترامپ باعث می‌شود او با مخاطبانش ارتباطی نزدیک و مستقیم برقرار کند. استفاده از اصطلاحات غیررسمی، شوخی‌ها و حتی اشتباهات گرامری، او را به فردی شبیه به مردم عادی تبدیل می‌کند. این سبک زبانی به مخاطبان حس می‌دهد که او «یکی از آنها» است و مشکلات آنها را درک می‌کند.
۴. نقش رسانه‌ها
هانستون همچنین به نقش رسانه‌ها در تقویت زبان پوپولیستی ترامپ اشاره می‌کند. رسانه‌ها، به ویژه شبکه‌های اجتماعی، به او این امکان را دادند که پیام‌های ساده و احساسی خود را به سرعت و به طور گسترده منتشر کند. ترامپ از توییتر به عنوان یک ابزار مستقیم برای برقراری ارتباط با مردم استفاده کرد و توانست پیام‌هایش را بدون واسطه به گوش مخاطبان برساند.
۵. نقد سبک زبانی ترامپ
اگرچه زبان ساده و احساسی ترامپ در جلب حمایت مردم مؤثر بوده است، اما هانستون اشاره می‌کند که این سبک ممکن است منجر به کاهش دقت و پیچیدگی در سیاست‌گذاری شود. برخی منتقدان معتقدند که این زبان، مشکلات پیچیده را بیش از حد ساده‌سازی می‌کند و گاهی باعث گمراهی مخاطبان می‌شود.
نتیجه‌گیری
پروفسور هانستون در پایان مقاله خود نتیجه می‌گیرد که زبان ترامپ، اگرچه از نظر سیاسی غیرمتعارف است، اما یکی از عوامل کلیدی موفقیت او به عنوان یک رهبر پوپولیست است. این زبان به او کمک کرده تا ارتباطی قوی با مردم عادی برقرار کند، احساسات آنها را برانگیزد و خود را به عنوان یک صدای مخالف با نخبگان معرفی کند.
این مقاله نشان می‌دهد که زبان، فراتر از یک ابزار ارتباطی، می‌تواند به ابزاری قدرتمند برای تأثیرگذاری سیاسی تبدیل شود. سبک زبانی ترامپ نمونه‌ای از این قدرت است که به شکل‌گیری پوپولیسم در دنیای مدرن کمک کرده است.
