کالوینیسم نام فلسفه و مکتب سیاسی و مذهبی منسوب به ژان کالوین (۱۵۶۴-۱۵۰۹) فیلسوف و اندیشمند فرانسوی میباشد. وی در سال ۱۵۴۱ برای انجام یک سری اصلاحات مذهبی به ژنو دعوت شد و در آنجا اصلاحاتی انجام داده، نظم و انضباط شدیدی در کلیسای ژنو برقرار کرد. عقاید کالوین بعدها به هلند، اسکاتلند و آمریکا نیز رسید، با این تفاوت که در این کشورها شکل دیگری به خود گرفت که غالباً با نظر اصلی کالوین تفاوت داشت و همین تغییر شکل کالوینیسم، اهمیت سیاسی بیشتری یافته و باعث شهرت آن گردید.
شکل اولیه و اصلی کالونیسم، مقاومت در برابر زمامداران سیاسی را مردود دانسته و فاقد هرگونه عنصر آزادی خواهی و مشروطهطلبی و اصول حکومت نمایندگی بود. هر جا که کالوینیسم محیطی آزاد برای نمو داشت، یک حکومت تئوکراسی تشکیل داده می شد که در نتیجه اتحاد کشیشان با طبقه متوسط به وجود آمده بود؛ از خصوصیات این حکومتها عدم مشارکت توده مردم در بافت طبقه حاکم است و به طور کلی این نوع حکومتها، زورگو و غیر آزادی خواه و ارتجاعی هستند.
کالوین نیز مانند لوتر معتقد به اطاعت کورکورانه همه مردم از دولت بود، ولی این قسمت از اعتقادات وی در کالوینیسم پس از وی تعقیب نشد. از نقاط قابل توجه عقاید کالوین این است که وی توام به فلسفه جبر و اختیار اعتقاد داشت، در حالی که این دو با یکدیگر در تضاد هستند. کالوینیسم در اسکاتلند، اصول حکومت نمایندگی را به روش خاصی به مرحله اجرا درآورد که از لحاظ سیاسی قابل اعتنا بود.
▪️▪️ عقاید
عدم مقاومت در برابر زمامداران سیاسی.
عدم آزادی‌خواهی و مشروطهطلبی.
اطاعت مطلق از دولت.
اعتقاد به تقدیر.
همهٔ افراد می‌توانند بخشش گناه را انجام دهند.
