سیاست رابین هودی

همه ما داستان رابین هود را از کودکی تا بزرگسالی در قالب های مختلفی از جمله داستان، انیمیشن، کارتون و فیلم دیده و شنیده ایم، رابین هود شخصیتی است که “نماد حق طلبی” محسوب می شود ولی از آنجا که این قهرمان نمی تواند کاری را در جامعه پیش ببرد و سیاست مشخص و درست تری را در پیش بگیرد، سیاست دزدی از “دارها” و تقسیم آن بین “ندارها” را انتخاب می کند، رابین هود در سیاست خود، اقشار مرفه و ثروتمند را نشانه می گیرد و با شیوه راهزنی ثروت و دارایی آن ها را به چنگ خود در می آورد و سپس اموال آن ها را بین مردم فقیر و نیازمند تقسیم می کند.
سیاست رابین هود برای یک نفر، برای یک گروه بی قدرت و یا کم قدرت با صرف نظر کردن از مقوله دزدی، می تواند قابل توجیه باشد و آن قدر هم قابل توجیه بوده است که رابین هود در این سطح نماد “حق طلبی ” شده است، شاید بتوان گفت که قابل توجیه از این جهت است که رابین هود برای تقسیم عدالت جز یک تیر و کمان چیز دیگری را ندارد و از آن تیر و کمان در جهت اهداف خود(عدالت و برابری) بهترین بهره را می برد.
اما اگر ما همین سیاست رابین هودی را بخواهیم در سطح کلان و به وسیله یک دولت گسترش دهیم قطعا به مشکل بزرگی بر خواهیم خورد، چرا که یک دولت، در حقیقت متولی یک ملت است و از اقشار زیر خط فقر تا طبقه متوسط و طبقه مرفه تحت نظارت و حمایت وی هستند و یک دولت نمی تواند با سیاست رابین هودی رفتار کند و با کاستن از طبقه بالا به طبقه پایین بیفزاید، سیاستی که شهروندان را به دو دسته فقیر و غنی تقسیم می کند که شهروندان فقیر باید همیشه منتظر دستیابی به اموال شهروندان غنی از طریق سیاست رابین هودی باشند و در یک کلمه از صدقه سر آن ها به نان و نوایی برسند!
در این ایام، دولت “تدبیر و امید” در مورد چند مقوله از جمله عوارض خروج از کشور و پرداخت یارانه ها(با همت مجلس!) سیاست جالبی را در پیش گرفته است محمود واعظی رییس‌دفتر رییس‌جمهور در این مورد می گوید: «درآمد حاصل از افزایش عوارض خروج از کشور و کاهش بودجه یارانه نقدی، صرف مواردی چون بیمه سلامت و کمک به اقشار ضعیف جامعه می‌شود» و «اگر بخواهیم عدالت را اجرا کنیم نیازمند این هستیم که منابع جدید پیدا کنیم یا منابع موجود را افزایش دهیم و از این منابع به مستمری بگیران کمیته امداد و سازمان بهزیستی بیشتر کمک کنیم و با این کار فقر مطلق را از بین ببریم.» افزایش قیمت بنزین در آینده و سایر موارد هم در این راستا قابل توجه است که با کمی تامل در می یابیم که این سیاست همان سیاست رابین هودی است ولی در سطح کلان! یعنی دولت و مجلس در سطح کلان برای تامین منابع نیازمندان همان سیاست رابین هود را با یک تیر و کمان در پیش می گیرند! از دارها بگیر و به ندارها بده!
تجربه ملی و جهانی نشان داده است که برای حل فقر و بسیاری از مسائل اقتصادی دیگر، متولیان نباید به دنبال طرح های کوتاه مدت مثل سیاست رابین هودی آن هم در این سطح باشند باید برای حل این مصائب که مختص به یک دولت خاصی هم نیست طرح های بلندمدت اندیشیده شود تا برای همیشه این مصائب حل شود، متاسفانه این نوع رفتار دولت نشان دهنده این است که دولت در تامین منابع به مشکل اساسی برخورد کرده است و دولت هیچ نوع تدبیری برای حل میان مدت و یا حتی بلند مدت معضلات اقتصادی ندارد، سیاست رابین هودی شاید بتواند به عنوان یک مخدر و مسکن در کوتاه مدت عمل کند ولی نمی تواند جلوی مصائب و مسائل بزرگتر اقتصادی را بگیرد و چه بسا که در همین سطح کلان این نوع سیاست مشکلات را چندین برابر کند و بدبینی و بی اعتمادی را به دولت “تدبیر و امید” بیشتر کند.

3 دیدگاه دربارهٔ «سیاست رابین هودی;

  1. تشبیه بسیار زیبایی بود و متاسفانه حقیقت داره.

    از شما بابت نرم افزار و کانال بسیار ممنونم.امیدوارم در تمام مراحل زندگی موفق باشید.

    بسیاری از دانشجو های رشته حقوق دانشگاه ما از شما تشکر کردند بابت نرم افزار .

    پاسخ
  2. رابین هود از داراها نمی دزدید از حکومت یا دولت می دزدید و بین مردم تقسیم میکرد که کار خوبی بود چون دولت هر چه دارد دزدی است.

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

کانال علوم‌ سیاسی و تاریخ

اگه علاقمند به مطالب سیاسی و تاریخی هستی در کانال تلگرام ما عضو شو!

عضویت در کانال
بستن