
پاکسازی بزرگ(Great Purge)
پاکسازی بزرگ یا تصفیه کبیر به عملیات سرکوب سیاسی بزرگ در اتحاد جماهیر شوروی از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ گفته میشود. این سرکوبها شامل تصفیه وسیع در حزب کمونیست و مقامات دولتی شوروی، کولاکها و فرماندهی ارتش سرخ بود. شدیدترین دوران سرکوب ۱۹۳۷–۱۹۳۸ بود که در زبان روسی به یژُوشچینا یا دوران یژُو معروف است و اشارهای است به نیکولای یژو، رئیس وقت پلیس مخفی شوروی یا کمیساریای خلق در امور داخلی که اNKVD نیز نامیده میشد.
کتاب “وحشت بزرگ” رابرت کانکوئست هوادار سابق رژیم کمونیستی ، تصفیه بزرگ را در غرب به همگان شناساند. این دوره معمولاً با حضور سراسری پلیس، مظنونیت همگانی به «خرابکاران»، محاکمههای نمایشی، و زندانها و اعدامهای مخالفان شناخته می شود.
استالین و پاکسازی بزرگ
ژوزف استالین رهبر وقت شوروی را مسئول اصلی پاکسازی بزرگ مینامند دلایل پاکسازی بزرگ را می توان تمایل استالین برای تحکیم اقتدار و کسب اطاعت مطلق دانست چرا که وی از کوچکترین مخالفت ها وحشت داشت. پاکسازی بزرگ در ابتدا در ارتش سرخ آغاز شد و سپس به سایر عرصه ها گسترش یافت.طبق گزارش نیکلاس ورت،استالین فکر میکرد که هر چه «به سوسیالیم نزدیکتر میشود، مبارزات نیز بایستی سرسختانهتر و تلختر» به پیش برده شود.
اتهامات قربانیان
صدها هزار قربانی با اتهامات سیاسی مختلف (جاسوسی ، خرابکاری ، توطئه علیه شوروی ، نقشه برای زمینه سازی قیام و کودتا، حمایت از سرمایه داری و…) بازداشت و محاکمه می شدند. آنها به سرعت اعدام می شدند و یا به اردوگاه های کار اجباری فرستاده می شدند . بسیاری از این افراد در اردوگاه های کار اجباری به دلیل گرسنگی ، بیماری ، قرار گرفتن در معرض آلودگی و کار بیش از حد جان می سپردند. در برخی موارد نیز از متهمین در آزمایشگاه ها استفاده می شده است. تعداد کشته های پاکسازی بزرگ را در حدود ۶۸۰۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰۰۰ نفر تخمین می زنند با این وجود در مورد صحت این آمار بین تاریخ نگاران اختلاف نظر وجود دارد.
