▫️سانترالیسم دمکراتیک یک روش رهبری و مبانی سازماندهی درون حزبی است که توسط آن تصمیم‌گیری‌های سیاسی حزب (حزبی که اعضای آن به صورت دمکراتیک انتخاب شده‌اند) انجام می‌شود.این روش برای تمامی اعضای حزب الزام‌آور است .
▫️این واژه گاهی اوقات به عنوان مترادف برای هر سیاست لنینیستی در داخل احزاب سیاسی استفاده می‌شود.
▫️جزوه چه باید کرد لنین از سال ۱۹۲۰ به عنوان مرجع سانترالیسم دمکراتیک بوده‌است.
▫️در آن زمان سانترالیسم دمکراتیک به عنوان مجموعه اصولی برای سازماندهی حزب کارگران انقلابی به‌حساب می‌آمد. مدل لنین برای چنین حزبی که بارها از آن نام برده است حزب سوسیال دموکرات آلمان، تأثیر پذیرفته از نظرگاه‌های ژان باتیستا فون شوایتزر بود.
▪️▪️جنبه دمکراتیک و تمرکزگرایی
▫️جنبه دمکراتیک این روش سیاسی آزادی اعضای این حزب سیاسی به بحث‌های سیاسی است اما پس از آن‌که تصمیم حزب براساس اکثریت آرا گرفته شد، از همه اعضا انتظار می‌رود که از تصمیم حمایت کنند که این جنبه نشان‌دهنده تمرکزمحوری یا سانترالیسم است.
▪️▪️استدلال لنین برای ضرورت سانترالیسم دمکراتیک
▫️لنین سانترالیسم دمکراتیک را به عنوان روشی شامل مجموعه‌ای از آزادی‌های بیان و اتحاد عمل توصیف کرده‌است.
▫️لنین معتقد بود کرد که سانترالیسم دمکراتیک از جناح بندی جلوگیری می کند. استدلال او این بود که جناح بندی، روابط دوستانه اعضا را کاهش می دهد و دشمنان حزب می توانند از آن بهره ببرند.
▫️در دوره برژنف ، سانترالیسم دمکراتیک در قانون اساسی شوروی ۱۹۷۷ به عنوان اصلی برای سازماندهی دولت توصیف شد: “دولت شوروی بر اساس سانترالیسم دمکراتیک ، یعنی انتخابی بودن تمام ارگانهای قدرت از پایین ترین تا بالاترین ، پاسخگویی آنها در برابر مردم ، و الزام ارگان های پایین تر به رعایت تصمیمات افراد بالاتر ” اداره می شود.
