سه مرزبان ایرانی

پس از آغاز جنگ جهانی دوم در ۹ شهریور ۱۳۱۸ (۱ سپتامبر ۱۹۳۹)، ایران بی‌طرفی خود را اعلام کرد، اما به دلیل گستردگی مرز ایران با اتحاد جماهیر شوروی و درگیری شوروی با آلمان این بی‌طرفی ناپایدار بود. ارتش متفقین به بهانهٔ حضور کارشناسان آلمانی در ایران این کشور را اشغال کرد.

در روز ۳ شهریور ۱۳۲۰، ابتدا نیروهای شوروی از شمال و شرق از زمین و هوا به ایران حمله‌ور شدند و سپس نیروهای بریتانیایی نیز از جنوب و غرب حمله کردند و شهرهای سر راه را یک‌به‌یک به سرعت اشغال کردند و هر دو به سمت تهران حرکت کردند.
در حین هجومِ نیروهای شوروی به مرزهای ایران با مقاومت عجیبی روبه رو شدند سه تن از مرزبانان ایرانی (سید محمد راثی هاشمی، عبدالله شهریاری و ملک محمدی) مقابل نیروهای مهاجم بر روی پل مرزی جلفا تا آخرین لحظه ایستادگی کردند.

این سه مرزبان وظیفه پاسداری از مرزهای شمالی ایران را در پل فلزی جلفا-نخجوان بر عهده داشته اند. پس از آن که ارتش روس برای ورود به خاک ایران به این پل که عملاً تنها و بهترین محل عبور از رود پرخروش ارس در این ناحیه است، نزدیک می شوند مقاومت دو روزه این سه مرزبان آغاز می گردد.
این مرزبانان با اشراف به پل، دو روز لشکر روس را زمینگیر می کنند. روس ها نیز که چاره ای جز گذر از همین پل نداشته اند، نمی توانستند با وجود توپخانه سنگین شان به حمله بپردازند و در نهایت نیز با شهادت ژاندارم سرجوخه ملک محمدی،سید محمد راثی هاشمی و عبدالله شهریاری است که توانستند وارد خاک ایران شوند.
مقاومت شجاعانه این سه سرباز تحسین نیروهای مهاجم را برمی انگیزد. سرلشکر نوویکف، فرمانده لشکر ۴۷ شوروی وقتی فهمید ۴۸ ساعت تنها با ۳ سرباز جنگیده، به نشانه احترام یکی از درجه‌هایش را از روی دوشش باز کرد و روی سینه سرجوخه محمدی گذاشت و از چوپانی خواست سه سرباز شجاع را به شیوه مسلمانان کنار پل آهنی دفن کند.

دیدگاهتان را بنویسید

کانال علوم‌ سیاسی و تاریخ

اگه علاقمند به مطالب سیاسی و تاریخی هستی در کانال تلگرام ما عضو شو!

عضویت در کانال
بستن