به کارگیری گسترده مثلث، بخشی از سیستم شناسایی زندانیان در اردوگاه های کار اجباری آلمان در دوران نازی ها بود.
مثلث ها در اردوگاه های کار اجباری در کشورهای تحت اشغال آلمان برای شناسایی آسان “علت” زندانی شدن افراد مورد استفاده قرار می گرفتند.
جنس مثلث ها از پارچه بود و روی ژاکت و شلوار زندانیان دوخته می شد. این نشان های اجباری شرم معانی خاصی داشتند که با رنگ و شکل آنها مشخص می شد.
چنین نشان هایی به نگهبانان کمک می کرد تا وظایف و کنش هایی را که ساختار برای زندانیان مشخص کرده است را به راحتی برای بازداشت شدگان مورد استفاده قرار دهند.
به عنوان مثال، یک نگهبان در یک نگاه می توانست بفهمد فردی که در برابر وی قرار دارد یک مجرم خشن است(رنگ سبز) و بنابراین احتمالاً این افراد دارای خلق و خوی مناسب برای انجام وظیفه سرپرستی واحدهای کار اجباری (به سبب سنگدلی) هستند.
▪️▪️ مثلث ها
▫️مثلث های قرمز؛ علامت زندانیان سیاسی بود به عبارت دیگر، کسانی که بر اساس «حکم بازداشت حفاظتی» صادر شده توسط یک مقام پلیس ایالتی زندانی شده بودند این طبقه بندی را شامل می شدند. زندانیان سیاسی که در اردوگاه آشویتس بودند بیش از همه لهستانی ها را شامل می شدند.
▫️مثلث‌های سبز؛ نشان‌دهنده زندانیان «جنایتکار» بودند که به‌عنوان پیامد مستقیم ارتکاب یک عمل ممنوعه زندانی می شدند زندانیانی که در این دسته قرار داشتند اکثرا آلمانی بودند.
▫️مثلث‌های سیاه؛ نشان‌دهنده زندانیان «غیراجتماعی» بودند که در ظاهر به دلیل ولگردی یا فحشا زندانی می شدند، اما در واقعیت به دلیل طیف گسترده‌ای از اعمال یا رفتارهای دیگر که به طور آزادانه و خودسرانه توسط پلیس تفسیر می شدند در این طبقه بندی قرار می گرفتند. کولی ها در «اردوگاه کولی ها» در برکناو به عنوان افراد غیراجتماعی دسته بندی شدند.
▫️مثلث های بنفش؛ نشان دهنده زندانیان متعلق به آیین شاهدان یهوه (از جنبش‌های متفاوت اندیش مسیحی) بود که به دلیل اعتقادات خاص خود به عنوان دشمنان دولت در نظر گرفته می شدند.
▫️مثلث های صورتی؛ زندانیان همجنس گرا را مشخص می کرد که در عمل منحصراً آلمانی بودند و بر اساس قوانین کیفری آلمان زندانی می شدند.
▫️▫️مثلث ویژه یهودیان
نشان‌های دو مثلثی شبیه به دو مثلث روی هم قرار گرفته ستاره داوود، نماد یهودی ها را تشکیل می داد.
برای مثال؛ مثلث معکوس قرمز که روی یک مثلث زرد قرار گرفته نشان دهنده یک زندانی سیاسی یهودی بود.
